پشتو شاعری غمگین شعرونه

چى دستور قتلوغارت شو ضميرونه قاتلان شول
زړه مو نه سوازی په يو بل زمونږ زړونه قاتلان شول

زه په شان لکه يوسف به  چرته تور کوهى کښى پرو يم
زه به ځان ژغورم له چا نه  چى مى ورونه قاتلان شول

ورور په ورور يو بدګومانه  مونږ يو بل ته کندي کٙنو
د جنګونو تسلسل کښي  مو زهنونه قاتلان شول

چى فتواه ز مونږ دمرک يى  ترى په جار باندى جارى کړه
د خطيب کردار  مشکوک شو مِمبرونه قاتلان شول

د برداشت قوّت مى کم شو  او د زړه زور مى تمام دې
خه پوهيږم چى مى وژنى  ستا غمونه قاتلان شول

د دى دوور ابنِ ادم  د اجسامو پرستار دې
  خيال ساته بينتِ هوا  محبتونه قاتلان شول 

ته که مينه کښى مٌخلص وى  لقمان هم درغله نه وو
مونږه دواړو ته  دا خپل خپل نصيبونه قاتلان شول